WZORZEC RASY

Kraj Pochodzenia: Meksyk.
Data Publikacji Obowiązującego wzorca: 24.03.2004 r.
Użytkowanie: Pies do towarzystwa.

KLASYFIKACJA FCI:
Grupa IX: Psy ozdobne i do towarzystwa.
Sekcja VI: Chihuahueno.
Bez prób pracy

KRÓTKI RYS HISTORYCZNY:
Chihuahua jest uważany za najmniejszą rasę świata, a nosi nazwę największego stanu Republiki Meksyku (chihuahua). Przypuszcza się, że psy te żyły w stanie dzikim i w okresie cywilizacji Tolteków zostały schwytane i oswojone przez tubylców. Podobizny ozdobnego psa zwanego Techichi, który żył w mieście Tula, były używane jako ozdoby obiektów architektonicznych w mieście. Posagi te przedstawiają psy bardzo podobne do współczesnego chihuahua.

WRAŻENIE OGÓLNE:
Pies tej rasy ma zwarty korpus. Miezwykle ważny jest fakt, że jego czaszka jest wysklepiona w kształcie jabłka i że nosi on swój umiarkowanie długi ogon bardzo wysoko, bądż to zagięty, bądz też w kształcie półkola z końcową częścią ogona skierowaną w stronę lędzwi.

ISTOTNE PROPORCJE: 
Długość ciała nieznacznie większa niż wysokość w kłębie. Pożądany jest jednak prawie kwadratowy tułów, szczególnie u samców. U suk ze względu na funkcje rozrodcze, dopuszczalny jest nieco dłuższy tułów.

ZACHOWANIE/ TEMPERAMENT: 
Żywy, czujny, ruchliwy i bardzo odważny

*GŁOWA: 
OKOLICA CZASZKOWA:
Czaszka: Wyraźnie zaokrąglona głowa w kształcie jabłka (cecha charakterystyczna rasy) raczej bez ciemiączka, choć małe ciemiączko jest dozwolone.
Stop: Wyraźnie zaznaczony, głęboki i szeroki z wypukłym czołem ponad nasadą kufy.

OKOLICA TWARZOCZASZKI:
Nos: Dopuszczalny każdy kolor. Umiarkowanie krótki, zadarty nieznacznie do góry.
Kufa: Krótka z profilu prosta, szeroka u nasady, zwężająca się w kierunku nosa.
Wargi: Suche, ściśle przylegające.
Policzki: Nieznacznie rozwinięte, bardzo suche.
Zgryz/Uzębienie: Zgryz nożycowy lub cęgowy.
* Tyłozgryz, przodozgryz jak i również wszystkie inne wadliwe typy zgryzu muszą być surowo oceniane.
Oczy: Duże, okrągławe w kształcie, bardzo wyraziste, nie wyłupiaste, bardzo ciemne. Oczy jaśniejsze są dopuszczalne, ale niepożądane.
Uszy: Duże, stojące, rozwarte, szerokie u nasady, zwężające się stopniowo ku zaokrąglonym nieco końcom. W spoczynku nachylone na bok pod kątem 45 stopni.
Szyja: Górna linia nieco łukowata
Długość: Średniej długości
Kształt: Grubsza u psów niż u suk
Skóra: Gładka i elastyczna na całym ciele.
U odmiany długowłosej obecność dłuższego włosa tworzącego kryzę jest nadzwyczaj pożądana.
TUŁÓW:
Zwarty i mocnej budowy

Linia grzbietu: prosta
Kłąb: tylko lekko zaznaczony
Grzbiet: krótki i mocny
Lędźwie: mocno umięśnione
Zad szeroki i mocny: prawie płaski lub nieznacznie opadający
Klatka piersiowa: szeroka i głęboka, żebra mocno wysklepione. Widziana z przodu pojemna, lecz nieprzesadnie. Widziana z boku sięga łokci. Nie beczkowata.
Linia dolna: utworzona przez wyraźnie podciągnięty brzuch , Brzuch bez talii dopuszczalny, lecz niepożądany.

OGON:
Osadzony wysoko, płaski w wyglądzie, umiarkowanej długości:szeroki u nasady, zwężający się stopniowo w kierunku koniuszka.
Sposób noszenia ogona jest ważną cechą charakterystyczną rasy: w ruchu jest noszony wysoko, nieco zagięty, bądź w postaci półkola z końcówką skierowaną ku lędźwiom, co przydaje tułowiowi równowagi. Nigdy nie powinien być noszony między tylnymi nogami ani zakręcony poniżej linii grzbietu.
Szata na ogonie zależy od odmiany i powinna być zharmonizowana z szatą na tułowiu.
U odmiany długowłosej szata na ogonie tworzy pióro. W spoczynku ogon jest opuszczony i tworzy niewielkie haczykowate zagięcie.

*KOŃCZYNY 
KOŃCZYNY PRZEDNIE: 
Proste i dobrej długości: widziane z przodu tworzą linie prostą z łokciami.
Widziane z boku są prostopadłe do podłoża.
Barki: smukłe i umiarkowanie umięśnione. Dobre kątowanie między łopatką a kością ramienną.
Łokcie: mocne i przylegające ściśle do tułowia, co zapewnia swobodny ruch.
Nadgarstki: nieznacznie ugięte, mocne i giętkie.

KOŃCZYNY TYLNE:
Dobrze umięśnione z długimi kośćmi, prostopadłe do podłoża i równoległe w stosunku do siebie z dobrym kątowaniem w stawach biodrowych, kolanowych i skokowych, w harmonii z kątowaniem kończyn przednich.
Stawy skokowe: Ścięgna Achillesa krótkie i dobrze wykształcone: widzialne z tyłu są dość szeroko rozstawione i prostopadłe do podłoża.

ŁAPY: 
Bardzo małe i owalne, z palcami rozstawionymi, lecz nie płaskimi ( ani zajęcze ani kocia łapa).
Pazury szczególnie mocno łukowate i umiarkowanie długie. Opuszki dobrze wykształcone i bardzo elastyczne. Palce dodatkowe muszą być usunięte, z wyjątkiem krajów, gdzie taki zabieg jest zabroniony prawem.

RUCH/ CHODY: 
Kroki są długie, sprężyste, energiczne i żwawe z długim wyskokiem i mocną akcją tyłu. Oglądane z tyłu, kończyny tylne powinny być prowadzone prawie równolegle w stosunku do siebie, tak żeby ślady stóp pokrywały się ściśle ze śladami łap przednich. Wraz z przyśpieszonym tempem ruchu kończyny wykazują tendencję do zbieżności w kierunku środka ciężkości (ruch jednośladowy). Ruch pozostaje swobodny i sprężysty bez widocznego wysiłku, z głową uniesioną do góry i prostym grzbietem.

*SZATA:
OWŁOSIENIE: 
W rasie tej są dwie odmiany szaty:
 * krótkowłosa: szata jest krótka, przyległa na całym ciele. Jeśli jest podszycie włos jest nieco dłuższy: rzadsza szata w okolicy gardła i podbrzusza jest dopuszczalna: nieco dłuższy włos na szyi i ogonie, krótki na pysku i uszach. Szata jest błyszcząca, a jej struktura miękka. Psy bezwłose nie są tolerowane.
 * długowłosa: szata powinna być delikatna i jedwabista, prosta lub lekko falista. Podszycie pożądane niezbyt gęste. Szata jest dłuższa, tworzy pióra na uszach, szyi , tylnych partiach kończyn przednich i tylnych, na łapach i ogonie. Psy z przesadnie długą i przesadnie obfitą szatą nie są akceptowane.

UMASZCZENIE:
Wszystkie kolory, we wszystkich możliwych odcieniach i kombinacjach są dopuszczalne.

WAGA: 
W tej rasie brana jest pod uwagę tylko waga, nie wzrost. Idealna waga: między 1,5 - 3 kg. Jednak psy między 0,5 - 1,5 są akceptowane. Okazy ważące ponad 3 kg powinny być dyskwalifikowane.

WADY: 
Wszelkie odstępstwa od powyższych cech powinny być uznawane za wady, których ocena powinna pozostawać w ścisłej proporcji do ich stopnia:
* brakujące zęby
* podwójne zęby (przetrwałe zęby mleczne)
* deformacje żuchwy lub szczęki
* wąskie, spiczaste uszy
* krótka szyja
* długi tułów
* karpiowaty lub łękowaty grzbiet (lordoza lub kifoza)
* stromy zad
* wąska klatka piersiowa , płaskie, słabo wysklepione żebra
* ogon: nieprawidłowo osadzony , krótki lub zakręcony
* krótkie kończyny
* odstające łokcie
* zbyt wąskie ustawienie kończyn tylnych

POWAŻNE WADY:
 * wąska czaszka
* małe oczy, oczy głęboko osadzone lub wyłupiaste
* długa kufa
* tyłozgryz lub przodozgryz
* zwichnięcie rzepki

WADY ELIMINUJĄCE:
* psy agresywne lub przesadnie lękliwe
* psy w typie lekkim (typ "jelenia" o nietypowej i krańcowo wysublimowanej budowie: delikatna głowa, długa szyja, wysmukłe ciało, długie kończyny)
* psy z dużym ciemiączkiem
* uszy wiszące, małe
* ekstremalnie wydłużone ciało
* brak ogona
* u odmiany długowłosej: psy z przesadnie długą i przesadnie obfitą szatą
* u odmiany krótkowłosej: miejsca bez sierści (łysiny)
* waga ponad 3 kg
Każdy pies wykazujący oczywiste wady fizyczne lub zaburzenia zachowania powinien być zdyskwalifikowany.

UWAGA: Samce powinny mieć dwa normalnie wyglądające jądra, całkowicie opuszczone do worka mosznowego.

Źródło: Dwumiesięcznik Związku Kynologicznego w Polsce nr 4/2007
* Wzorzec obowiązuje od roku 2004.